Het is me wad

De tocht van Breezand (een klein haventje in de afsluitdijk) naar Harlingen was waanzinnig. Echt zoals varen op het wad bedoeld is. Voor de zekerheid de stormfok aangeslagen en dat was een goede beslissing. De gang zat er goed in (in ons geval betekent dat 4 knopen op het log en bijna 7 over de grond) en de wind van achteren met de zon erbij! We merkten wel dat er niet veel rek zat in de vaarrichting. Als de concentratie even weg was, gierden we uit de koers met steile golven en veel geklapper van de fok. Dat was goed te merken voor de havenmond van Harlingen, daar spookte het behoorlijk. Gelukkig veilig binnengekomen en afgemeerd in de gemeentehaven midden in de stad. Het weerbericht beloofde niet veel goeds voor de volgende dag, wind ZW 6 tot 7 met regen en onweer. Dus vanochtend besloten zoals twee wijze knarren betaamd, om binnendoor naar Lauwesoog te varen via het van Harinxma kanaal, Leeuwarden en Dokkum. Het bleek een staandemast route en dat scheelt. Wel dokken bij die Friezen, anders draaien ze de brug niet voor je open. Mooi landschap en geen last als het ging hozen, gewoon de deur dicht en de ruistenwissers aan. Nu liggen we in Dokkum. Dirk heeft zich beheerst om niet zijn dagelijkse portie friet te verorberen (ik heb daar geen last van natuurlijk!!)
Morgen varen we richting Lauwesmeer en willen Zoutkamp bezoeken. It geet aon!