Wallonië is anders dan Vlaanderen dat moge duidelijk zijn. Soms vind je een pareltje tussen de vervalen huizen en verwaarloosde omgeving. Mooie graffiti zoals hier in Tournai doemt ineens voor je op. Verder is de omgeving of rustique of vervallen. We hebben afgelopen dagen geprobeerd Frankrijk binnen te varen, maar dat is na 3 pogingen helaas mislukt. Het riviertje de Scarpe bevatte te weinig water, we liepen vast voor de eerste sluis, maar het was wel in Frankrijk. Bij de tweede poging bleek er verder op een stremming zodat we ook daar niet door konden. Voor Charleroi bevatte de Sambre te weinig water, nou dat schiet lekker op. Het bleek dat je via het kanaal du Nord wel Frankrijk in kon, maar dat was in de buurt van Lille en daar waren we inmiddels kilometers ver vandaan. Wat nu? Ik had aan iedereen rondgebazuind dat ik onder de Eifeltoren wilde liggen.....
Na druk beraad en vele oorlammen besloten om er maar het beste van te maken en door België verder te varen, is vast ook nog veel moois te zien.
Inmiddels hebben we twee indrukwekkende kunstwerken bewonderd. De scheepslift van Strepy-Thieu en het hellend vlak van Ronquiere. Machtige bouwwerken mede mogelijk gemaakt vanwege de eeuwige strijd tussen Vlaanderen en Wallonië, want als er in Brugge een nieuwe zeesluis moet komen, dan dient er in Wallonië een gelijksoortig ( qua budget) project te komen. Zodoende liggen er nu twee kolossale sluizen waarbij je je kunt afvragen of ze nodig zijn gezien de beperkte scheepvaart in dit gebied. Allez, moet kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten