Je woont in Enkhuizen en je ziet een boot liggen die te koop is.....
De EH 64 is van oorsprong een Markerrondbouw (gebouwd ± 1940), een van de laatste zeilende vissersboten die in Nederland gebouwd zijn. Omdat de boot er slecht aan toe was toen ik hem kocht, alleen de motor was vrij recent, moest ik een keuze maken. Of de boot in de oorspronkelijke staat herstellen, dat betekende de stuurhut eraf, kimkielen verwijderen en alles zo maken dat het een varend monument zou worden. Dat was me een stap te ver. Dus ik besloot de boot kompleet te renoveren en dat heb ik geweten.
Er zijn heel wat uren in gaan zitten om de EH 64 (oftewel de Elisabeth, want zo heet de boot eigenlijk) in de huidige staat te krijgen. Gelukkig hoefde ik dat niet altijd alleen te doen, want vele handen maken licht werk. Er is gesloopt, gelast, getimmerd, geschilderd, nieuwe electra aangelegd, vuilwatertank gemonteerd en ga zo maar door....het is een heel project geworden. Uiteindelijk heb ik de boot helemaal gestript en opnieuw ingericht. Van binnen is alles zo goed als alles nieuw. Nu ben ik geen scheepstimmerman, ik heb alles rechttoe rechtaan getimmerd en vastgezet. Daardoor is het heel eigen geworden.
Een ligplaats is niet zo maar vergeven, eerst lag ik in de Buyshaven, de koninklijke zoals ze dat hier zeggen (met koninklijke prijzen!). Na veel soebatten met de havendienst mocht ik eindelijk in de oude haven van Enkhuizen liggen en dat betekent in dit geval voor de deur. Geweldig natuurlijk, want wie heeft dat.
Ik heb ervoor gekozen om wel te kunnen blijven zeilen, maar dan alleen met de fok en de bezaan. Met een flik windje loopt ie lekker, scherp manoeuvreren is er niet bij. Het grote voordeel is dat het stuur zich binnen bevindt en je ook bij slecht weer prima kunt varen. Het is een hele knusse boot geworden die tegen een stootje kan (14 ton gewicht) en zeer stabiel vaart. We gaan er komende tijd lekker van genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten