Varend langs Smilde kon ik de vergelijking niet weerstaan, allebei ontdaan van je mast, het is maar hoe je het bekijkt.
De tocht door Groningen was bijzonder. Je vaart in konvooi, kronkelend tussen woonboten, oud roest en prachtige watervilla's. Alle bruggen draaien, terwijl de goegemeente moet wachten. We hadden het verdient na zoveel regen. Op een gegeven moment moet je stoppen met varen, want dan gaan de brugwachters naar huis, hun tijd zit erop. Daar lig je dan midden in de stad op een afgelegen plek. De volgende morgen om 9 uur gaan de bruggen weer open. Even op internet gekeken wat er zoal te doen is in Groningen en de keuze was snel gemaakt in het filmhuis draaide Le gamin au velo, een Waalse film, een aanrader.
Bij deze een traditie met Dirk ingelost, de laatste avond pakken we even een film als het meezit. Gisteren de verjaardag van Co aan boord gevierd en in Haren uit gaan eten, heel leuk. De volgende dag met gestreken mast verder gevaren richting Drenthe. Geen regen dit keer en ook een aangename temperatuur. Nooit geweten dat Drenthe op een hoogvlakte ligt, want vandaag drie sluizen omhoog en twee omlaag genomen. Op het hoogste punt bevind je je 11.40 meter boven NAP. Verder vond ik de Drentsche hoofdvaart een vrij saaie vaarweg, veel bruggen met lange stukken. Voor de Drenthen vast van historische betekenis, maar ja.
Morgen las ik een pauze in om te bekomen van al het slechte weer en ga ik even naar huis om daarna mijn tocht richting de IJssel, Zutphen, Utrecht te vervolgen. Ik meer af bij Gem en Paul in de Ronduite, lekker vertrouwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten