Aflossing van de wacht

De tocht naar Wangersiel over het wad ging van Jetje.  Daar aangekomen stond de vrouwelijke havenmeester Hilka mij al op te wachten. Ja, ik kon aan de kopse kant van de steiger blijven liggen, maar wel ff opschuiven, zo hield ik twee plaatsen bezet. Als je je dan omdraait dan krijg je dit: een prachtig uitzicht over het wad met een geul die langzaam leegloopt.

Dirk arriveerde maandag en gelijk in beraad over de te varen route. De vooruitzichten waren gunstig, dus het werd kiezen tussen varen via de Duitse bocht of via de Jade en het wad. Die laatste route is korter maar duurt langer vanwege de wantijen waar je overheen moet, een eitje met onze ervaring zou je zo zeggen. Toch besloten om via de Duitse bocht te gaan, want het tij was gunstig (met hoog water wegvaren en met laag water als de stroom gaat lopen de Elbe op). Dus om 6.30 uur de trossen los. Hilka was zo verstandig om de dag ervoor het havengeld op te halen!!! Bestemming Cuxhaven, dat moest te doen zijn. Dat de Elbe een drukke vaarroute is zagen we onderweg wel, wat een joekels. 

 

Tegen 15.30 uur waren we in al in de buurt van Cuxhaven en omdat de vloedstroom zover de Elbe doorzet (tegen de 13 km p/u) en alles naar wens verliep besloten we door te varen tot Brunsbuttel, de ingang van het (NOK Nord Ostsee Kanal of Kielerkanaal genoemd). We werden om 18.25 uur geschut na 12 uur gevaren te hebben.......biertje!